Beschouwing duurzaamheid - Agrarische sector
|
Hoe verduurzamen we onze landbouw? En welke rol hebben ondernemers en overheid?
|
| 26-3-2019 |
Eén van de grote opgaven waar de landbouwsector voor staat anno 2018 is “verduurzaming”. Nu is “duurzaamheid” een containerbegrip, waar van alles onder kan vallen. Hetzelfde geldt voor “duurzame landbouw”. Want is een duurzame landbouw een landbouw die de groeiende wereldbevolking voedt, de ontbossing van het oerwoud en de opwarming van de aarde tegengaat, een redelijk inkomen biedt voor boeren en tuinders, de integriteit en het welzijn van dieren respecteert, het organisch stofgehalte in de bodem op peil houdt, of goede arbeidsomstandigheden biedt aan medewerkers in de land- en tuinbouw? Of is het dit allemaal samen? En hoe ziet dat er dan uit? En waarom lukt het de ene agrarische ondernemer wel om daar vorm aan te geven en de andere niet? En wat kan de overheid hieraan bijdragen?
|
Alvorens we de laatste twee vragen kunnen beantwoorden moeten we eerst de vraag “Hoe ziet die duurzame landbouw er dan uit?” beantwoorden. Maar het probleem is dat er eigenlijk geen eindbeeld van te schetsen is. Zo’n schets zal altijd compromissen (“trade-offs”) bevatten en zal continu aan verandering onderhevig zijn, bijvoorbeeld door veranderende normen en waarden in de samenleving en nieuwe technologische mogelijkheden. Vandaar dat we het in plaats van toewerken naar een eindbeeld van een duurzame landbouw liever hebben over “verduurzaming” als een proces (Dutilh, 2012) in de richting van een meer duurzame landbouw. Minister Schouten vertaalt dit proces in haar beleidsvisie naar “een omslag naar kringlooplandbouw” waarbij Nederland de koploperspositie inneemt (MinLNV, 2018).
Lees hier het volledige katern: Hoe verduurzamen we onze landbouw? En welke rol hebben ondernemers en overheid?
|